Nog meer gezeik over de plee!
Dat had ik natuurlijk nooit moeten zeggen! Tegen mijn vriendje bij de Jantjes, die mijn relaas gelezen had over mijn toilet. Dat het toch eigenlijk een prima WC-tje is. Dat het, afgezien van een beetje aanloopmoeilijkheden, altijd prima heeft gewerkt. Jaren en jaren zonder probleem. En dat had ik dus niet moeten zeggen!
Helaas, als alles weer opgebouwd is, blijkt de potpakking een beetje te lekken. Die zal dus wel aan vernieuwing toe zijn. Snel wat pakkingen(een paar setjes) besteld bij Helen van De Graaff Watersport en nog wat andere extra dingetjes. Het moet van Exalto komen, maar het is de volgende dag al in Dordt. Aan service mankeert het niet.
Nieuwe pakkingen geplaatst. Verdorie nog steeds lekken! Goede raad is duur! Pakkingen met vet insmeren? Heb ik geloof ik wel eens horen vertellen. Proberen maar. Het spul weer uit elkaar. Een laagje vet op de pakking en opnieuw monteren.
Het lekt bijna niet meer, maar toch een heel klein beetje. Het moet toch dicht zijn!
Ik doe een nieuwe poging, nu met siliconenkit. Dat moet een nachtje drogen, dus gaan we weer ouderwets op de puts.
De volgende ochtend bij het uittesten: Een spuiter!!! Zoals vroeger, als ze olie vonden in Texas.
Een laatste poging. Nieuwe pakking. Ik heb immers een paar sets gekocht Nu weer gewoon zonder vet, zonder kit, maar puur. Toilet uit elkaar, toilet in elkaar. Met een snelheid als bij een pitstop tijdens een formule 1 race. Het lijkt te werken???????
Helaas, Pindakaas! De volgende ochtend toch nog een heel klein plasje op de vloer.
De twijfel slaat toe! Is het deze pakking wel? Kan het misschien ook iets anders zijn?
Tot dusver heb ik alles steeds in mijn uppie gedaan. Maar nu moet ik toch echt de hulp van mijn maat Kees inroepen, voor een second opinion.
Volgens Kees is het niet de potpakking die lekt, maar een pakkinkje tussen de pomp en het onderstel van het toilet. (zie foto 1) Om die pakking te vernieuwen, moet echt het hele toilet gedemonteerd worden! Ook de waterleiding, de afvoerleiding en de elektriek. “Dat zal me wel lukken”, denk ik zelfverzekerd, maar na uren tobben, moet ik toch Kees weer te hulp roepen. Ik krijg namelijk met geen mogelijkheid de koppeling van de waterslang losgedraaid. Die waterslang komt van onder de vloer vandaan. Daardoor kan je geen sleutel of een tang om de koppeling heen krijgen. Kees zal wel een list bedenken! Dus……,als de berg niet naar Mohamed komt, zal de berg naar Mohamed moeten gaan, dus….., (zie foto 1)
Hebben we het zaakje losgekregen door de hele pomp net zo lang rond te draaien, tot die uit de koppeling los kwam. Dus de pomp uit de koppeling gedraaid in plaats van de koppeling van de pomp af!
Ik sla de details van het gepruts bij het vervangen van dat andere pakkinkje maar over. Ook vermeld ik niet dat de eerste keer, toen alles en alles weer in elkaar zat, dit pakkinkje niet goed bleek te zitten. Opnieuw dus maar weer. Een geluk dat het de tweede keer veel sneller ging dan de eerste. De noodzakelijke derde keer ging nog sneller.
Achteraf beschouwd, was dit gedeelte compleet overbodig, want er mankeerde helemaal niets aan dat pakkinkje.
Als het hele toilet eindelijk weer helemaal in elkaar zit, dan blijkt, dat de potpakking nog steeds lekt!! Daar wordt je niet vrolijk van. Ik loop de hele week al te denken aan een Sani Broyeur, zo’n ding van de televisie. Die schijn je voor 300 euro te kunnen kopen, maar of die goed werkt aan boord, dat kan niemand me vertellen.
Met de moed der wanhoop, ga ik nog één poging wagen. Met de laatste nieuwe pakking. De WC uit elkaar, in elkaar, ……..spuiten als de brandweer!
Ik snap er geen barst van. Het toilet heeft immers bijna twintig jaar prima gewerkt.
Wat kan er toch aan de hand zijn? Misschien zit er wel een scheurtje of zoiets in de pot. Een scheurtje dat je niet kunt zien, misschien? ???
Ik heb nog een reserve potje aan boord staan. Destijds van Jan van der Loos gekregen, nadat ik, in die tijd van de aanloopmoeilijkheden, tot twee keer toe een potje gebroken had. Ondeskundig bevestigd. Ik wist toen nog niet, dat je de bouten bij een constructie zoals deze, om beurten kruislings vast moet draaien.
Proberen maar, dat andere potje. Echt de aller, allerlaatste poging.
En wat denk je? Geen lekkage meer! Het was de porseleinen pot dus! Al die tijd. Niks met de pakking te maken. Hoe verzin je het. Halleluja!
In de middag van de volgende dag. Weer een heel klein plasje op de vloer. Ik kan zien dat het niet de potpakking is, maar wat kan het in vredesnaam dan wel zijn? Het zaakje weer uit elkaar. Voelen, voelen, voelen. Kijken, kijken, kijken. Druppeltjes bij de kraan die het spoelwater regelt. Heel gek,die kraan zit niet vast met schroefdraad. Nee, die zit gesoldeerd. (zie foto 2) Het lekt een pietsie op de soldeerverbinding.
Dat kan je zo niet laten zitten. Dat wordt steeds erger. Gelukkig kan Bas Bastiaanse uit onze haven solderen en hij wil proberen de lekkage te verhelpen. Door de vaardigheid die ik de laatste tijd opgedaan heb, is het karwei in een uurtje gepiept.
Jazeker, demonteren, solderen in de werkplaats van club en weer aan boord monteren. Met het volste vertrouwen. Droog, alles klaar, vergeten en vergeven.
Maar jemigdepemig! De volgende ochtend, weer een klein plasje op de grond. Ik ben er al heel gauw achter, dat nu het kraantje zelf lekt. Op de spindel.(zie foto 3) Uit een soortgelijke kraan, die ik nog aan boord blijk te hebben, haal ik het spindeltje. Dit monteer ik in de kraan van het toilet en draai het spul stevig vast. Fix und fertig. Lekkage verholpen. Het hele toilet weer in elkaar gezet. Hopelijk de eerste tien jaar geen omkijken meer naar!
Ik ben totaal versleten van al die dagen op mijn knieën en vanavond ga ik eens lekker onderuit voor de buis naar Inspecteur Lindley zitten kijken. Ben halverwege in slaap gevallen en wordt wakker van de herkenningsmelodie van Paul en Witteman. Is ook leuk om naar te zien. Snel nog even een plasje doen. En ja hoor, de hele pot overgestroomd, vier centimeter water op de vloer. Nog net niet over de drempel.
Ik heb de spindel van de kraan veel te vast gedraaid, waardoor de kraan niet goed gesloten werd en de hele avond heeft staan lopen.
Voor vandaag geef ik het op. Morgen maar weer verder.
Het ietsje losser zetten van de spindel is met mijn ervaring maar tikken. Voor alle zekerheid geef ik ook nog maar een kwartslag aan de moertjes waarmee de porseleinen pot op het onderstel bevestigd zit. Kruislinks, zoals het hoort.
Als ik naar de keuken loop om mijn handen te wassen hoor ik een luide “KLIK!!”.
Ik begreep het onmiddellijk! De porseleinen pot. Een groot stuk afgebroken aan de onderkant. Moertjes te vast aangedraaid. Potje total loss!
Potje één had ik gelukkig nog niet weggegooid.. Daar zou een onzichtbaar scheurtje in zitten, maar diep in mijn hart geloofde ik daar al die tijd al geen barst van. Ik sprak met me zelf af, voordat ik me van kant zou maken, dat ik eerst nog één laatste, ultieme slotpoging zou wagen met potje nummer één!
En gelukkig, voordat ik verder ging, viel eindelijk, eindelijk het kwartje! Het lag gewoon aan de pakking. Het is rotpakking. Veel en veel te dun! Als je het toilet in elkaar zet, is de kans bijna 100%, dat je bij het plaatsen van de omkasting, de pakkingen een beetje verschuift. Met die dunne pakkingen heb je dan onherroepelijk lekkage! (zie foto 4)
De volgende dag ben ik met de Waterbus naar Polson in Alblasserdam gegaan. Daar heb ik een plaatje rubber meegekregen. Een beetje dikker materiaal. Groot genoeg voor zes pakkingen. Een paar Euro voor de fooien pot was voldoende. Aardige mensen. De eigenaar schijnt een neef van onze Jan Flach te zijn.
Ik heb zelf een setje pakkingen geknipt volgens model. Vervolgens voor de laatste keer het toilet gedemonteerd en weer in elkaar gezet om de nieuwe pakkingen te plaatsen. Het is zulk stevig materiaal, dat ik eigenlijk verwacht, dat ze samen met potje nummer één, nog langer meegaan dan ikzelf.
Het ging er dus om dat er even een veertje moest worden gerepareerd. Ik geloof dat ik twee weken onder de plee heb gelegen. Echt niks aan. Het enige wat het oplevert is een heel langdradig verhaal voor het Boekje van de ZD&O.
(En misschien het advies aan Exalto, om die pakkingen voortaan bij Polson te laten maken)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten