Komt de Dirk de Groot nog wel terug naar Dordt?

Poeh, poeh! Dat viel echt niet mee. Om zo maar, na zo veel maanden de draad weer op te pakken en verder te gaan met deze website. Ik had al moeite om hem te vinden. Kan je nagaan wat een toer het was om dit verhaal er weer op te krijgen en wat denk je van die foto’s erbij.
Maar goed, zo te zien lijkt het wel weer gelukt. Het eerste verhaal na het zomerreces heb ik in Frankrijk geschreven. Het heeft in de Pikhaak van september 2008 gestaan




Komt de Dirk de Groot nog wel terug naar Dordt?

Een overpeinzing met een knipoog naar de Shell, de Esso en naar BP
Door Wim de Wit

Als ik deze woorden in mijn computertje zit te pingelen, is het 10 juli 2008 en liggen we met de boot in Haybes, een aller-charmantst stadje aan de Maas, die men hier La Meuse noemt. Het landschap, de Franse Ardennen, is hier werkelijk adembenemend mooi! Er is een prima aanlegplaats voor jachten, officieel erkend als LVN-plek en daarom hebben we besloten hier een paar dagen te blijven. En die paar dagen lopen steeds maar uit, want op de een of andere manier heb ik het razend druk. U kunt het zich waarschijnlijk niet voorstellen, maar er komt heel wat kijken als je met je boot onderweg bent in het buitenland!
Het begint ’s morgens al vroeg. Dan moet de boot gespoeld worden. De dooie muggen en de dauw er af. Dan onder de douche, baguette halen bij de bakker en ontbijten. Voor mij is dat vaste prik: stokbrood met aardbeien jam. Vervolgens echt aan de slag. Verven! Dat is een klus waar nooit een eind aan komt. Zeker niet op een schip zoals het onze. 116 jaar oud! Het is zo’n enorm karwei, als je klaar bent, dan kan je weer opnieuw beginnen. Maar ja!
Tussen de middag een geforceerde break voor een boterhammetje met kaas en snel weer aan de slag om nog een paar uurtjes te klussen. Tussendoor af en toe de hond uit laten, als Emma het vergeten is en natuurlijk de nodige, in het handboek voor pensionado’s voorgeschreven, sociale contacten. Touwtjes aanpakken als er nieuwe buren komen, een kletsje maken en vooral aan elkaar vertellen wat we dit jaar allemaal weer hebben meegemaakt op deze gevaarlijke Franse wateren! Dan is het meestal wel tijd om met de zware arbeid te stoppen. Vlug even douchen en dan zijn er altijd wel weer een paar boodschappen te doen. Zoals met de Tomos naar de Supermarkt of naar een Bar Tabac, omdat de prepaid telefoonkaart weer leeg is. Of soms, als het kan, naar het internetcafé, om te kijken of de wereldwijde kredietcrisis ook mijn verdere leven ingrijpend zal gaan veranderen!
Maar daar blijft het niet bij, want ik heb nog veel en veel meer te doen. Sinds kort ben ik weer intensief aan de slag met mijn gitaar. Ik heb de schriftelijke cursus Spaans-gitaar met cassette bandjes, weer opgepakt. Dat is heel erg leuk, maar het is ook extreem moeilijk. Vooral als je niet echt talent hebt zoals ik. Regelmatig oefenen, vergt dan ook een bijna bovenmenselijke discipline van mij zelf!
Er gaat ook best veel tijd zitten in het voorbereiden van dit soort vertelseltjes. Ik ben van plan voor de Pikhaak met wat nieuwe verhaaltjes voor de dag te komen. Helaas schut ik die niet zo maar 1, 2, 3 uit mijn mouw. Als ik niet oppas, dan ben ik de volgende dag al vergeten wat ik op had willen schrijven. Daarom werkt het bij mij het beste, als ik direct vast leg wat ik kwijt wil.
Dat geldt ook voor mijn dagboek. Elke dag een A-4 tje. Dat moet ik echt consequent doen, want als ik één keer over sla, dan ben ik al mijn avonturen van die dag vergeten.
En wat te denken van al die Sms-jes tegenwoordig? Vroeger bestond dat helemaal niet maar nu ontvang en verstuur ik er wel gemiddeld vier of vijf op een dag!
Zo vliegen de dagen voorbij, want tussen alle beslommeringen door, moeten we ’s avonds ook nog barbecueën, platen, wokken of een gewoon prakkie nuttigen. En natuurlijk ook nog het nieuws volgen: Het Tien Uur Journaal, Nova en Met het oog op morgen op Radio 1. Dan zijn we weer helemaal bij.
Al met al stel je vast, dat je absoluut geen tijd hebt om te varen! Wanneer zou je dat in hemelsnaam moeten doen? Maar gelukkig!!! Gelukkig is stilliggen bij de huidige waanzinnige hoge dieselprijzen nog helemaal niet zo verkeerd!
Ik heb het uitgerekend. Als je stil ligt, lig je gewoon lekker te verdienen! Vooral als je op een LVN-plekje ligt. Dan kunnen die verdiensten wel oplopen tot € 42,- per dag! Bingo!
Reken maar eens mee. Varen, een uurtje of vijf per dag gemiddeld. Verbruik van de DAF ca. 6 liter per uur. Vijf x 6 liter is 30 liter per dag! 30 liter x € 1,40 per liter is € 42,-

Twee redenen dus om me af te vragen: Komt de Dirk de Groot nog wel terug naar Dordt na de zomer ?
Namelijk:

1. Waar haal ik in vredes naam de tijd vandaan om terug te varen?
2. 42 euro per dag bijverdienste! Dat is per maand meer dan 1200 euro! Belasting vrij! Best een lekkere aanvulling op de AOW! Ik ben bang dat ik er tegen die tijd zo aan gewend ben, dat ik dat geld niet meer missen kan!

P.s. LVN= lekker voor niks