Het zal toch zeker niet de bedoeling zijn, dat ik na elke repetitieavond van de Kleine Jantjes verslag ga uitbrengen? Waar zijn we dan mee bezig? Dan wordt ons gezellige intieme clubje bijna een openbare gelegenheid. Vooral met dat internet tegenwoordig! Daar kan iedereen zomaar komen kijken wat we allemaal uitspoken. Nee hoor, dat wordt echt niks. Dan zou ik nu bijvoorbeeld moeten schrijven dat de laatste repetitie van het jaar ook al weer een hoogte punt was. Dat we allemaal nog in een heel vrolijke stemming waren van de vorige keer, toen plotseling, zonder dat één sterveling er op was voorbereid, de Kerstman binnen stapte. Die luid bellend en telkens maar Ho Ho Ho! Ho Ho Ho! roepend, alle aandacht opeiste. Het stokje van de dirigent overnam en hoogst persoonlijk de maat ging staan te slaan terwijl wij het zo fraaie Jingle Bells ten gehore brachten. Dat we na het zingen plechtig een toost op ons zelf hebben uitgebracht met een lekker zoet borreltje in deftige plastic glazen.
Dat de Kerstman presentjes meegebracht had. Niet alleen voor alle muzikanten, maar ook voor de dirigent en voor de mensen achter de bar. Dat hij voor ieder van hen een leuk babbeltje had met een geintje toe. Klasse! Hoe die Kerstman zijn pappenheimers kent!Dat de Kerstman tenslotte vertrokken is om verder met zijn werk te gaan, terwijl wij allen luidkeels zongen: Dag Sinterklaasje, da-ag da-ag
Nee hoor, daar ga ik niet over schrijven. Dat houd ik lekker onder ons.
Wim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten