Ik kan nog steeds de goede woorden niet vinden om mijn ontsteltenis tot uitdrukking te brengen! En ook bij Ineke en de familie sta ik al die tijd al met een mond vol tanden!
Er is één schrale troost! Harry heeft ondanks zijn ziekte, naar waarde van het leven genoten. Ik ga proberen zijn voorbeeld te volgen.
Wat zal ik Harry missen!
Wim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten